- utożsamić (się)
- utożsamić (się)pf.zob. utożsamiać (się).
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
utożsamić (się)
Look at other dictionaries:
utożsamiać się – utożsamić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} porównując siebie z kimś innym, uważać,że się jest takim samym, identyfikować się z drugą osobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci utożsamiają się w zabawie z różnymi osobami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utożsamiać — ndk I, utożsamiaćam, utożsamiaćasz, utożsamiaćają, utożsamiaćaj, utożsamiaćał, utożsamiaćany utożsamić dk VIa, utożsamiaćmię, utożsamiaćmisz, utożsamiaćsam, utożsamiaćmił, utożsamiaćmiony «stwierdzać, ustalać tożsamość czegoś albo kogoś z czymś… … Słownik języka polskiego
rozpoznać — dk I, rozpoznaćznam, rozpoznaćznasz, rozpoznaćznają rozpoznaćznaj, rozpoznaćznał, rozpoznaćznany rozpoznawać ndk IX, rozpoznaćznaję, rozpoznaćznajesz, rozpoznaćznaj, rozpoznaćznał, rozpoznaćznany 1. «poznać, wyróżniając spośród innych, rozróżnić; … Słownik języka polskiego
pomylić — dk VIa, pomylićlę, pomylićlisz, pomylićmyl, pomylićlił, pomylićlony 1. «pomieszać, poplątać jakieś rzeczy, sprawy, fakty; wziąć jedną rzecz za drugą, jedną osobę za drugą, niesłusznie kogoś, coś utożsamić» Pomylić daty. Pomylić figury w tańcu.… … Słownik języka polskiego
